3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ανάπηρων Ατόμων

Κάποτε θέλω να δω τον ανάπηρο άνδρα ή την ανάπηρη γυναίκα ή το ανάπηρο παιδί να απολαμβάνει τη ζωή που έχει θελήσει. Και τότε τα εμπόδια θα έχουν πέσει και τότε θα μιλάμε για τον άνδρα, τη γυναίκα και το παιδί που ο καθένας και καθεμία με το/τη δικό/-ή του/της φυσιολογία.

Τα διερευνητικά/περίεργα βλέμματα θα έχουν εξαλειφθεί, τα σχόλια θα έχουν ξεχαστεί και ο κόσμος θα είναι προσαρμοσμένος για όλους. Ο τρόπος που θα μετακινούμαι δε θα είναι παράξενος και το Πανεπιστήμιο θα είναι για όλους, όπως και το σχολείο. Οι αρνητικές αντιλήψεις και οι προκαταλήψεις θα έχουν χαθεί.

Ως τότε και εγώ θα συνεχίσω να προσπαθώ και θα συνεργάζομαι και θα είμαι πάντα σε εγρήγορση για το διάλογο, γιατί μόνο όλοι μαζί μπορούμε να φέρουμε την καινούργια ημέρα!